ul.Powstańców Śl 163/6,
 53-138, Wrocław
Godziny otwarcia:
Poniedziałek - Piątek  8:00  - 20:00 

Jak traumy z dzieciństwa wpływają na twoje życie?

W traumatycznej sytuacji cały ból, strach i wstyd pozostają zamrożone w tym  samym miejscu i czasie (także w twoim ciele). Jest to spowodowane brakiem możliwości przeżycia danej emocji, stawienia czoła sytuacji - nie potrafisz samodzielnie przetrawić tego, co się właśnie wydarzyło. W dzieciństwie spotykały cię sytuacje, których nie rozumiałeś i nie mogłeś im stawić czoła, szczególnie jeśli były spowodowane przez członków twojej rodziny. Dzieci w takich momentach opracowują własną taktykę radzenia sobie z danym problemem, dlatego że nie mogą odejść od rodziny albo stawić czoła sprawie w inny sposób. Wyrzucenie z siebie bólu, strachu i gniewu wobec najbliższych, w umyśle dziecka oznacza wystawienie się na pewną śmierć.

Nieprzeżyte emocje

Dzieci nie mogą sobie na to pozwolić, dlatego zabraniają sobie przeżyć w pełni niektóre emocje. Jednak nieprzeżyte emocje dorastają razem z tobą. Marzena Barszcz… pozostałości po traumie z dzieciństwa nazywa “raną narcystyczną”, czyli niegojącym się zranieniem, które naznacza fundamenty konstrukcji psychicznych. Rana narcystyczna ma ogromne znaczenie dla twojego poczucia własnej wartości. Każe zastanawiać się, czy jesteś wystarczający, czy twój los obchodzi innych i czy jesteś wart miłości w ogóle. Pytanie o bycie wartym miłości jest dla niezwykle istotne, bo wiąże się z:

Jak odblokować zamrożone emocje i pracować z traumami?

Ludzie obierają różne strategie, żeby nie konfrontować się z raną narcystyczną - z jednej strony wciąż trzeba się starać i dawać więcej. Dawanie wspierane jest przez kontrolowanie, w końcu muisz mieć pewność, że skoro ty sam nie jesteś wystarczający, to dobrze stwarzasz pozory bycia wystarczającym. Można też podważać uczucia kierowane w naszą stronę i bezustannie pytać, czy one są prawdziwe, czy są nadal. Tym razem wymagasz od partnera/ki udowodnienia uczucia, przy czym jesteś wiecznie zazdrosny i niepewny swojej pozycji przy boku ukochanej osoby.

Jeśli masz ranę narcystyczną

Będziesz próbował za wszelką cenę nie dopuścić do siebie bólu. Tutaj pomagają mechanizmy obronne np. wyparcie, udawanie słabszego niż się jest, zaprzeczanie, czarno-białe widzenie i czytanie w myślach innych. Wszystkie te zabiegi powodują, że nie konfrontujesz się bezpośrednio z pytaniem “Czy zasługuję na miłość, jestem jej warta/y?”. Znajdujesz sobie zastępcze kłopoty i na przekór umiejętnościom, podkopujesz szanse oraz możliwości, żeby potwierdzić przekonania o “byciu niewystarczającym”. Prawdziwe emocje związane bezpośrednio ze źródłem problemu, nadal będą przez ciebie nieprzeżyte.

Mechanizmy obronne

Zwykle zauważasz, że coś jest nie tak, kiedy jesteś już bardzo zmęczony. Mechanizmy obronne zjadają bardzo dużo energii i zasobów, więc w końcu będziesz miał tego dość. Czasami wewnętrzny przełom rozpoczyna konkretne zdarzenie np. rozstanie z partnerka/em, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, zmiana miejsca zamieszkania. W takich sytuacjach możesz zacząć szukać pomocy i informacji o tym, co oznacza stan, w którym jesteś.

Praca z psychoterapeutą

Jeżeli zdecydujesz się na pracę ze specjalistą, będzie łatwiej rozpoznać  mechanizmy obronne i dotrzeć do źródła cierpienia. Najistotniejsze na tym etapie jest zauważenie tego, w jakiej jesteś sytuacji i jak się w niej czujesz.Dostrzeganie mechanizmów obronnych i schematów zachowania, jakie zadziałały w dzieciństwie, jest procesem obfitującym w emocje. Właśnie poprzez taką pracę, zaczynasz dopuszczać do siebie zablokowane emocje, pamiętając że teraz jesteś już dorosły i przeżyjesz konfrontację. Przyjmowanie zablokowanych emocji będzie jednocześnie trudne i oczyszczające. Napięcia wynikające z zamrożonych emocji są widoczne w  zachowaniach oraz ciałach - bioenergoterapia pomoże rozładować napięcia poprzez pracę z ciałem.

Terapia grupowa jest rodzajem terapii, w której uczestniczy więcej niż jedna osoba. W niektórych krajach (np. w Norwegii i Wielkiej Brytanii), jest to najpopularniejsza forma terapii, z której chętnie się korzysta. W Polsce z terapią grupową kojarzy się grupy wsparcia dla osób uzależnionych. Jest to tylko jeden z rodzajów pracy w grupie. Skoro nie każda terapia opiera się wyłącznie na dzieleniu doświadczeń zebranych osób — jak inaczej może wyglądać praca w grupie? Co zyskasz uczestnicząc w terapii grupowej? Na te pytania spróbuję odpowiedzieć poniżej.

Rodzaje terapii grupowych

W zależności od charakteru tworzonej grupy, terapeuta starannie dobiera poszczególne składowe, tworzące ostateczny system pracy grupy. Oprócz lokalizacji, która musi zapewnić uczestnikom stabilne warunki, dyskrecję, komfort i bezpieczeństwo, wpływ mają inne czynniki. Najważniejsze elementy, składające się na rodzaj terapii i sposób pracy w niej, to:

  1. Charakter grupy. Terapie grupowe różnią się przede wszystkim rodzajem — istnieją grupy wsparcia, grupy psychoterapeutyczne, terapie rozwojowe.
  2. Nurt wybrany przez terapeutę. Najczęściej spotykane nurty terapii: psychodynamiczny, poznawczo-behawioralny, Gestalt, systemowy. W zależności od nurtu, sposób pracy zebranych osób i techniki wdrażane podczas sesji, będą się różnić. Oczywiście, nurt prowadzonej terapii nie oznacza, że prowadzący podczas pracy z grupą, musi się go trzymać restrykcyjnie. Terapeuta dostosowuje się do sytuacji, wykorzystuje swoją wiedzę i reaguje odpowiednio do sytuacji.
  3. Terapia zamknięta lub otwarta. Jedną z pierwszych decyzji, które podejmuje specjalista, zanim stworzy grupę, jest to, czy nowi członkowie będą mogli do niej dołączać w trakcie. Otwartość lub zamknięcie grupy jest czasami podyktowane tematyką, której dotyczy — np. w placówce, gdzie pracuje się z uzależnieniami, częstsze mogą być grupy zamknięte.
  4. Tematyka. Temat analizowany podczas sesji grupowych, np. terapia grupowa dla osób z zaburzeniami odżywiania, grupa wsparcia dla samotnych matek.
  5. Częstotliwość spotkań. Od częstotliwości zależy intensywność prowadzonej terapii.
  6. Płeć uczestników. Często dobór uczestników uzależniony jest od tematyki, ale nie zawsze.

Jak pracuje się podczas terapii grupowej?

Tu i teraz — tak mówi się o najczęściej wykorzystywanej technice, którą posługują się terapeuci podczas sesji grupowych. Czym jest tu i teraz? Polega  na wykorzystywaniu każdej wypowiedzi uczestników, interakcji w grupie oraz jej dynamiki. Po to aby skupić się na aktualnym stanie emocjonalnym i z nim pracować. Akcent z wypowiedzi uczestników zostaje przeniesiony na ich odczucia, powód podjęcia wybranego tematu i styl komunikacji. Zamiast tłumaczyć na nowo sytuacje z przeszłości, gdybać i szukać porad w kontekście odległych wydarzeń, zainteresowani wykorzystują w pełni możliwości grupy. Dzięki temu uczestnicy grupy uczą się nowych sposobów reakcji, aby w przyszłości z powodzeniem osiągać określone cele. Jako że przeszłości nie możemy zmienić, a przyszłości nie sposób przewidzieć, czerpanie pełnymi garściami z aktualnej sytuacji grupy, jest najlepszym dostępnym narzędziem. Nie oznacza to, że podczas terapii grupowej uczestnicy nie mogą dzielić się swoimi doświadczeniami (np. związanymi z sytuacją w pracy). Istotne z punktu widzenia tu i teraz jest, jak informację można wykorzystać w grupie, aby wszyscy uczestnicy skorzystali na danej wypowiedzi. Dzięki tej technice nawet najprostsza wymiana zdań przychodzi z korzyścią dla wszystkich.

Praca w tu i teraz

Oprócz tu i teraz, terapeuci często zapraszają uczestników do wykonywania różnych ćwiczeń. Wykorzystuje się wówczas różne techniki, bodźce i akcesoria — odgrywane są scenki, czasami rysuje się coś, aby później porozmawiać o wynikach pracy. Specjalista może zaproponować np. przeprowadzenie konstruktywnego sporu na jakiś temat, żeby uczestnicy mieli szansę nauczyć się bronić swojego zdania w sytuacjach konfliktowych. Zebrane osoby obserwują innych podczas terapii i wybierają najkorzystniejsze ich zdaniem sposoby zachowań, aby później samodzielnie je praktykować. Tego rodzaju naśladowanie i wdrażanie nowych schematów zachowań, przy jednoczesnym wsparciu terapeutycznym, nazywa się modelowaniem.

Konflikty w grupie

Do pewnego stopnia, od jakości oraz sposobu kształtowania relacji, zależy nasz charakter, nasze problemy, a także nasze osiągnięcia. W terapii grupowej wykorzystuje się dynamikę grupy oraz wszystkie relacje i interakcje między uczestnikami. Kiedy pracujemy w grupie, bardzo często pojawiają się konflikty, napięcia, a niektóre osoby mogą wywoływać w nas specyficzne odczucia. Czasami jest to wynik projekcji, czyli podświadomego dostrzegania w innej osobie cechy, której nam brakuje lub nie lubimy jej u siebie, dlatego nie możemy jej dostrzec. Taki konflikt wewnętrzny, ujawniający się za pośrednictwem innego, powoduje, że chcemy się do tej osoby jednocześnie zbliżyć i unikać jej. Sesje terapii grupowej są świetną okazją, aby przepracować taki konflikt, szczególnie kiedy dokonujemy projekcji na konkretnego uczestnika bądź (co często się zdarza) terapeutę. W końcu, bez względu na to, czy skorzystamy z terapii, takie projekcje będą występowały w naszym życiu, dlatego lepiej przepracować je w bezpiecznym środowisku, przy wsparciu specjalisty.

Jak znaleźć odpowiednią terapię grupową?

Obecnie, w dobie internetu, znalezienie odpowiedniej terapii grupowej stało się znacznie prostsze. Na forach dyskusyjnych czy grupach wsparcia, można znaleźć grupy terapeutyczne skupiające się na tematach takich jak depresja, lęki, uzależnienia czy również wsparcie dla osób mających różne schorzenia i choroby.

O istnieniu grup terapeutycznych możemy dowiedzieć się także podczas wizyty u specjalisty. Informacje umieszczane są w placówkach pomocowych, szpitalach czy gabinetach psychoterapeutycznych. W tych miejscach znajdują się specjaliści, którzy oferują różne rodzaje terapii, w tym również terapię grupową. Warto skorzystać z różnych dostępnych źródeł informacji i profesjonalnej pomocy, aby znaleźć odpowiednią terapię, która nam pomoże.Dodatkowo, najczęściej mamy możliwość dołączenia do sesji próbnej. Jeśli wahamy się, czy terapia grupowa jest dla nas dobrym wyborem, warto spróbować. Najważniejsze, abyśmy znaleźli taką formę wsparcia, która spełnia nasze wymagania i gdzie czujemy się bezpiecznie. Na psychoterapię grupową zapraszam cię do szpitala Vratislavia-Medica.Więcej szczegółów tutaj: https://www.vratislavia-medica.pl/odzyskaj-rownowage-w-zyciu-zawodowym-terapia-grupowa-od-wrzesnia-we-vratislavia-medica/

Skuteczność terapii grupowej

Badania przeprowadzane wśród osób, które ukończyły terapię grupową, wyraźnie dowodzą, że ten rodzaj terapii jest skuteczny. Podczas terapii grupowej, pacjenci zyskują większą pewność siebie, stają się bardziej samoświadomi i potrafią skuteczniej radzić sobie w trudnych sytuacjach. Terapia grupowa wpływa pozytywnie na rozwój umiejętności społecznych, co przekłada się na łatwiejsze nawiązywanie kontaktów oraz lepsze relacje z innymi ludźmi. Ponadto, uczestnicy terapii grupowej doświadczają wzrostu poczucia sprawczości, co ma wpływ na ogólną poprawę jakości życia.Skuteczność terapii grupowych potwierdzają m.in. badania przeprowadzone wśród uczestników terapii dla osób z cechami nerwicowymi, u których stwierdzono złagodzenie objawów. Terapię grupową uznaje się za dobre narzędzie w procesie leczenia zaburzeń, jako że przynosi pacjentom znaczną ulgę i poprawia ich funkcjonowanie na co dzień.W zależności od wybranej tematyki, cele i oczekiwania pacjentów mogą się różnić. Terapie grupowe są dostosowywane przez terapeutę tak, aby jak najlepiej odpowiadały potrzebom uczestników. Terapie różnią się formułą (zamknięte lub otwarte), liczebnością grupy, czasami też płcią uczestników oraz częstotliwością spotkań. Od tych czynników zależy, jakich efektów można oczekiwać i takie dane uwzględnia się podczas badań skuteczności. Jeśli uczestnicy grupy mierzą się np. z żałobą, wówczas efekty innego rodzaju będą widoczne po uczestnictwie w takiej grupie.

Źródła:
J. Szeliga-Lewińska, Ogólny model terapii grupowej, „Psychiatra” 2010, 7, 3 , s. 104–116.
I. Yalom, M. Leszcz, Psychoterapia grupowa. Teoria i Praktyka, Kraków 2006, s. 1–17.

Mielimąka, K. Rutkowski, K. Cyranka, J. A. Sobański, Ł. Müldner-Nieckowski, E. Dembińska, B. Smiatek-Mazgaj, K. Klasa, Skuteczność intensywnej psychoterapii grupowej stosowanej w leczeniu zaburzeń nerwicowych i osobowości, „Psychiatria Polska”, 2015, 49, s. 29-48.

Gestalt - sztuka bycia w teraźniejszości

W obliczu współczesnego tempa życia, wyzwaniem jest odnalezienie skupienia w byciu w teraźniejszości. Umiejętność osadzenia się w bieżącej chwili, staje się niezwykle cennym narzędziem samopomocy i terapeutycznym kluczem do osiągnięcia równowagi psychicznej. W nurcie Gestalt człowiek postrzegany jest  holistycznie. Fundamentalnym narzędziem służącym do samorozwoju jest bycie w „teraz”. Czołowy twórca terapii Gestalt w byciu w teraźniejszości widział największy potencjał, z którego korzystać może każdy, komu zależy na rozwoju oraz pozbyciu się blokad wewnętrznych.

Bądź w teraźniejszości - perspektywy, które masz pod ręką

Podjęcie decyzji o rozpoczęciu terapii nie należy do najprostszych. Nawet samodzielne wdrożenie zmian, może przysparzać trudności. Kiedy przytłacza cię wszechobecny chaos, trudno określić priorytety i dostrzec mocne strony. Od czego zacząć, kiedy nie wiadomo za co się zabrać? Zacznij od pracy z perspektywą - w końcu każdy  ją ma. Na perspektywę składają się trzy podstawowe konteksty, które wyłaniają się za pośrednictwem pytań: „co?”, „jak?” i „kiedy?”. Każde z tych trzech składników pytań, pomaga  porządkować rzeczywistość w trzech płaszczyznach.

  • Pierwszą z nich są wewnętrzne i zewnętrzne zachowania, czyli pytania rozpoczynające się od „co?”. “Co będę robić w piątek po południu?”, „Co lubisz najbardziej?” - zakres tej płaszczyzny odnosi się do czynności i zachowań, które są  zawsze istotne. Pytanie „co” będziesz zadawać nowo poznanym osobom,  znajomym i bliskim, kiedy  z nimi rozmawiasz. Sobie też często zadajesz pytania rozpoczynające się od „co”.Robisz to  aby sprecyzować  potrzeby, wspominać, zorganizować się, planować przyszłość.
  • „Jak” rozpoczyna pytania o siły i środki. „Jak często ćwiczysz?”, „Jak sprawić, aby lęk nigdy nie powrócił?” - jeżeli chcesz coś zakończyć lub coś planujesz, zbierasz informacje o danej sprawie. Zastanawiasz się, co jest ci potrzebne i ile tego  trzeba, aby osiągnąć cel.
  • „Kiedy” jest trzecim i ostatnim pytaniem, które ściśle współpracuje z „co” i „jak”. „Kiedy” pozwala rozłożyć w czasie środki, siły i zachowania tak, abyś w uporządkowany sposób mógł podjąć działania. „Kiedy” jest także bardzo istotne, jeśli chcesz opowiedzieć, co działo się w przeszłości. Zapytasz o czas, aby określić odległość od danego wydarzenia, czasami częstotliwość jakiegoś zachowania lub ilość czasu potrzebnego, do uzyskania określonego zasobu.

Wspomniany Fritz Perls twierdził, że zmiany indywidualne mogą pojawić się tylko w byciu w teraźniejszości. Dlaczego? Dlatego, że nie możesz zmienić przeszłości, ani działać w przyszłości. To właśnie „tu i teraz” pozwala nam działać i realnie wpływać na przyszłość. „Teraz i tutaj” pamiętasz o przeszłości, planujesz przyszłość, jednak wszystko to robisz z tego miejsca, w którym jesteś aktualnie. Pozostawanie w teraźniejszości i skupienie na niej uwagi, powoduje, że jesteś znacznie bardziej skuteczny. Masz dostęp do emocji i  możliwość podjęcia decyzji o zmianie.

Zmiana - kiedy jest możliwa i jak jej dokonać?

Jeśli decydujesz się na wsparcie terapeutyczne w nurcie Gestalt, prowadzący będzie wspierał twoje osadzenie się w „tu i teraz”. Prawdopodobnie nie przejdziesz wprost do „tu i teraz” jeśli jesteś przyzwyczajony do życia w „tam i wtedy”. George H. Wills opisał przekrój czasowy, od rozpoczęcia procesu terapeutycznego w „tam i wtedy”, aż do osiągnięcia pracy w „tu i teraz”.Według Willsa “tam i wtedy” charakteryzuje się unikaniem, błądzeniem, używaniem czasu przeszłego i przyszłego. Jeśli jesteś w „tam i wtedy” nie dostrzegasz bezpośrednio swojej blokady, przez co trudniej jest z nią pracować. „Niewiadoma” powoduje, że równania nie da się zakończyć, rozwiązać, żeby iść dalej.

  • Na tym etapie rozwój wydaje się mglisty i wątpliwy. Możesz czuć się bezradny wobec problemu, osłabiony, a nawet zniechęcony do dalszych prób. Na tym etapie terapeuta zadaje pytanie, zainteresowany odpowiada, terapeuta komentuje, po czym przechodzi do kolejnego pytania.
  • Drugi etapem jest blokada i implozja. Spośród licznych uników i obron terapeuta wyławia oraz nakierowuje klienta na to miejsce, które było blokadą. To jest bardzo istotny moment, z jednej strony bywa niekomfortowy, z drugiej opisuje się go jako doświadczenie uświadamiające („Aha moment”). Możesz czuć się oniemiały, roześmiać się lub rozpłakać. Bez względu na reakcję, wsparcie terapeuty pozwoli Ci przejść do następnego etapu.
  • Ostatnim etapem jest „tu i teraz”. Zyskujesz większą świadomość własnych blokad i potrafisz o nich mówić. Częściej używasz czasu teraźniejszego, chętniej wypowiadasz się w pierwszej osobie. Relacja z terapeutą ma charakter wymienny - masz chęć inicjować rozmowę, Ty także zadajesz pytania. Osadzenie w teraźniejszości ma znacznie swobodniejszy charakter, w końcu nie ma podświadomej chęci unikania czegoś, co trudno nazwać.

Co przeszkadza Ci się skupić i być w pełni świadomym?

Zacznijmy od tego, czym różni się świadomość od introspekcji. Introspekcja jest celowym zwrotem do wewnątrz nas samych. Zwykle posługujesz się introspekcją, kiedy szukasz czegoś, próbujesz znaleźć odpowiedź na nękające  pytanie albo chcesz coś sobie wytłumaczyć. Introspekcja jest celowa, a zatem posiadasz konkretny powód, jesteś nastawiony na określony wynik poszukiwań. Inaczej jest ze świadomością. Jest ona przyjmowaniem i akceptacją tego, co odczuwasz na poziomie emocjonalnym, intelektualnym, społecznym oraz cielesnym. Dzięki temu, że nie jesteś nastawiony na wynik, masz szansę odkryć odczucia, o których wcześniej nie wiedziałeś, więc nie mógłbyś ich oczekiwać.

Nie potrafimy być w pełni świadomi, nastawieni na przyjmowanie bodźców i funkcjonowanie w zgodzie z wewnętrznym głosem, kiedy od wewnątrz zagłusza nas coś innego. Zaangażowanie się w równie głębokim stopniu w dwa lub więcej kontekstów, jest zwyczajnie niemożliwe. Dopóki nie pozbędziemy się szumu nierozwiązanych konfliktów, nasza cenne energia będzie nam stale uciekać.

Teraźniejszość ucieleśniona

Ze wszystkiego co czyni nas ludźmi, to nasze ciało jest najbardziej w teraźniejszości, bo jest materialne. Czy kiedykolwiek uświadomiłeś sobie ból dopiero po czasie, od jego rozpoczęcia? Tak się zdarza. Mamy tendencje do uciekania w myśli, szczególnie gdy sytuacja wymaga od nas pełnego skupienia na wykonywanym przez nas zadaniu. W kontekście przywracania świadomości, terapia Gestalt nie omija ciała. Istnieje wiele ćwiczeń, dzięki którym można z większą świadomością doświadczać własnego ciała - np. skanowanie świadomością poszczególnych jego części.

Warto spróbować rozluźnić się i z pełną świadomością przenosić swoją uwagę w poszczególne części ciała. Możesz zacząć np. od oczu, przez chwilę pozostać przy nich, aby w pełni doświadczyć każdego mrugnięcia. Później przejdź choćby do szyi - dostrzeż jej giętkość, poczuj ciężar głowy, którą stale utrzymuje. Eksplorowanie ciała w ten sposób, z poświęceniem czasu każdej kolejnej jego części, umożliwia nam osadzenie się w rzeczywistości i zebranie bodźców, które często są pomijane.

Dlaczego wspominam o ciele w kontekście blokad i uciekania w przeszłość? Ciało jest naszą kotwicą. Powrót do ciała poprzez skupienie uwagi na oddechu jest najkrótszą drogą, aby umożliwić sobie odbieranie informacji z wewnątrz i z zewnątrz. Dzięki technikom oddechowym robimy w swoich głowach więcej miejsca, zyskujemy dystans, jesteśmy znacznie bardziej odprężeni.

Skupienie się na teraźniejszości jest kluczowe dla osiągnięcia równowagi psychicznej i rozwoju osobistego. Terapia Gestalt wesprze cię w przejściu od perspektywy „tam i wtedy” do „tu i teraz”. Wsparcie specjalisty przy pracy nad blokadami oraz pogłębianie świadomości własnego ciała są kluczowe dla osadzenia się w „tu i teraz". Dzięki temu, możemy odbierać informacje z wewnątrz i z zewnątrz, co prowadzi do większej sprawczości i umożliwia realizację zamierzonych celów. Jeżeli zamkniesz niedokończone sprawy, które po cichu kradną twoją energię, zyskasz chęci, aby rozwijać swoje zainteresowania i poszerzać zasoby. W ten sposób, terapia Gestalt otwiera drzwi do pełniejszego życia w teraźniejszości.

Bibliografia

  • Passons, Zastosowanie terapii gestalt w poradnictwie, 1986.
  • H. Wills, The here and now in gestalt therapy, „Australian Psychologist”, 13:2/1978, s. 183-191, http://dx.doi.org/10.1080/00050067808254307
Jesteś integralną całością złożoną z ciała, umysłu i duszy.
Realne wsparcie w psychoterapii obejmuje wszystkie te obszary ciebie.
Zapraszam do spotkania w gabinecie
lub spotkania on-line
Pon - Śr
17:00 - 21:00
Psychoterapia on-line
Wg ustaleń
Sob - Nd
Nieczynne
map-markerchevron-down linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram